Prezydent RP Andrzej Duda podpisał ustawę z dnia 7 lipca 2023 r. zmianie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych innych ustaw systemowo reformującą planowanie i zagospodarowanie przestrzenne.
Ustawa przewiduje między innymi następujące rozwiązania:
- wprowadzenie nowego narzędzia planistycznego, uchwalanego obligatoryjnie dla całej gminy, w randze aktu prawa miejscowego – planu ogólnego – pozwalającego określić:
- zgeneralizowaną strukturę funkcjonalno-przestrzenną gminy przez wydzielenie stref planistycznych, w których będą mogły być realizowane zdefiniowane wcześniej funkcje terenów – dla stref zostaną także określone podstawowe parametry zabudowy i zagospodarowania terenu (zasięg stref umożliwiających rozwój zabudowy mieszkaniowej zdeterminowany zostanie wynikiem doprecyzowanego metodologicznie zapotrzebowania na nową zabudowę mieszkaniową);
- granice obszaru, na którym możliwe będzie uzupełnianie zabudowy w oparciu o decyzję o warunkach zabudowy;
- granice obszarów zabudowy śródmiejskiej, dla których możliwe będzie zmodyfikowanie określonych warunków inwestowania;
- standardy dostępności infrastruktury społecznej, czyli zasady lokalizacji nowej zabudowy mieszkaniowej w relacji do obsługujących je obiektów realizujących usługi publiczne;
- uchylenie przepisów upoważniających do wydawania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy:
- obligatoryjny plan ogólny będzie wiązał swoimi ustaleniami zarówno plany miejscowe jak i decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu;
- w zakresie określenia ram polityki przestrzennej rolę studium będzie spełniać strategia rozwoju gminy;
- plan ogólny nie będzie określał przeznaczenia terenu, a będzie jedynie wskazywał na katalog przeznaczeń terenu możliwych do wyznaczenia w planach miejscowych, podobnie jak ma to miejsce w przypadku studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego;
- zmiany w przepisach dotyczących procedury planistycznej:
- skrócenie procedur, w tym wprowadzenie trybu uproszczonej procedury planistycznej w konkretnych przypadkach, umożliwienie równoczesnego prowadzenia procedur dla różnych aktów oraz ograniczenie konieczności powtarzania konsultacji społecznych;
- zmiany w przepisach dotyczących decyzji WZ:
- wprowadzenie ograniczenia obszaru analizowanego do decyzji WZ dla wybranych funkcji, w szczególności dla zabudowy mieszkaniowej i zabudowy usługowej z wyłączeniem handlu – ustawa określi maksymalny dopuszczalny zasięg obszaru analizowanego (wymagania dla nowej zabudowy będą ustalane w oparciu o najbliższe sąsiedztwo);
- związanie decyzji ustaleniami planu ogólnego – uwarunkowanie jej wydania od położenia na obszarze wskazanym do uzupełniania zabudowy oraz określenie ram dla samych przesądzeń podejmowanych w decyzji;
- wprowadzenie w ustawie terminu obowiązywania decyzji o warunkach zabudowy (5 lat od daty uprawomocnienia się decyzji).
- wprowadzenie Rejestru Urbanistycznego, prowadzonego w systemie teleinformatycznym, będącego źródłem danych i informacji przestrzennych z zakresu planowania i zagospodarowania przestrzennego;
- wprowadzenie nowego aktu planowania przestrzennego – ZPI, będącego formą planu miejscowego:
- zamiast uchwały w sprawie lokalizacji inwestycji mieszkaniowej – projekt przewiduje ZPI, jako nowe narzędzie przeznaczone do realizacji dużych zamierzeń inwestycyjnych wymagających skoordynowania w zakresie wyposażenia ich w niezbędną infrastrukturę techniczną, komunikacyjną czy społeczną.
Ustawa została opublikowana w Dzienniku Ustaw w dniu 24 sierpnia 2023 roku i wejdzie w życie w zasadniczym zakresie po upływie 30 dni.
Treść ustawy dostępna jest tutaj.
