Spotkanie Stowarzyszenia PINK i PRCH z przedstawicielem Ministerstwa Klimatu i Środowiska w sprawie stosowania przepisów ustawy o cenie maksymalnej energii elektrycznej

Notatka ze spotkania z przedstawicielem Ministerstwa Klimatu i Środowiska w sprawie stosowania przepisów ustawy o cenie maksymalnej energii elektrycznej.

W dniu 31 stycznia 2023 roku, na prośbę Stowarzyszenia Polska Izba Nieruchomości („PINK”) wraz z Polską Radą Centrów Handlowych („PRCH”) do Ministerstwa Klimatu i Środowiska, w związku z wystosowanym w dniu 13 stycznia 2023 r. przez obie organizacje pismem w sprawie stosowania przepisów o cenie maksymalnej energii elektrycznej, odbyło się spotkanie online z przedstawicielem Ministerstwa Klimatu i Środowiska z Departamentu Elektroenergetyki i Gazu.

Podczas spotkania przedstawiciel resortu klimatu, odniósł się do pytań zadanych przez członków obu organizacji zawartych w piśmie, o którym mowa wyżej oraz odpowiadał na pytania obecnych na spotkaniu przedstawicieli członków PINK oraz PRCH. Na wstępie podkreślił, że ministerstwo nie posiada kompetencji do dokonywania wiążących interpretacji przepisów, a przekazywane przez niego informacje stanowią jedynie subiektywną ocenę sytuacji w zakresie podnoszonych przez obie organizacje wątpliwości. Odpowiadając na pytania podniesione w piśmie, urzędnik wskazał, że właściciel/zarządca obiektu komercyjnego będący dużym przedsiębiorcą może dokonać refaktury kosztów energii na najemcę lokalu użytkowego będącego MŚP przy zastosowaniu ceny maksymalnej z uwagi na fakt, że w przeciwieństwie do najemcy jest stroną umowy sprzedaży. Warunkiem zastosowania zamrożenia jest złożenie oświadczenia w terminie do dnia 31 stycznia 2023 r. (wówczas zastosowanie w rozliczeniach ceny maksymalnej będzie możliwe od dnia 1 grudnia 2022 r.). Jeżeli oświadczenie zostanie złożone po tym terminie, wówczas zamrożenie stosowane jest od dnia 1 marca 2023 r. Odbiorcą uprawnionym, w rozumieniu przepisów, jest właściciel/zarządca, ale tylko w zakresie energii zużywanej przez najemcę będącego MŚP. Dotychczasowe oświadczenia – złożone przez odbiorców uprawnionych będących MŚP – zachowują ważność, jeśli nadal zachodzą przesłanki do wykorzystywania energii do prowadzenia przeważającej działalności.

Odpowiadając na pytanie, czy właściciel/zarządca obiektu komercyjnego będący MŚP może dokonać refaktury kosztów energii na najemcę będącego dużym przedsiębiorcą przy zastosowaniu ceny maksymalnej, przy założeniu, że w tym przypadku właściciel/zarządca jest odbiorcą uprawnionym jako MŚP oraz że podnajem powierzchni jest podstawowym rodzajem jego działalności – to zastosowanie ceny maksymalnej jest możliwe. W kontekście sposobu w jaki powinny następować rozliczenia właściciela/zarządcy obiektu komercyjnego jako odbiorcy końcowego ze sprzedawcą energii elektrycznej w sytuacji, w której oświadczenia z art. 5 ust. 1 Ustawy składane są na bazie danych zeszłorocznych w zakresie zużycia energii elektrycznej i mogą różnić się realnej wartość zużytej przez najemców energii przedstawiciel resortu klimatu wskazał, że oświadczenia składane są w dobrej wierze, najlepiej jest bazować na danych historycznych. Jeżeli posiadane są informacje o potencjalnym wyższym zużyciu energii, należy oszacować i złożyć oświadczenie na podstawie najlepszej wiedzy.

W kontekście pytania, w jaki sposób dokonać rozliczenia kosztów, w przypadku, w którym najemca korzysta z więcej niż jednego i nie sposób określić jaka część energii z danego przyłącza, czego wymaga konstrukcja oświadczenia, urzędnik zaznaczył, że co do zasady wiadomo, jaka część energii pochodzi z danego przyłącza, wolumen energii objęty ceną maksymalną ustalany jest w oparciu o punkty poboru energii. Brak podliczników dla konkretnych najemców powoduje konieczność szacowania zużycia.

Pragniemy podkreślić, że przekazane w trakcie spotkania przez urzędnika informacje w zakresie stosowania przepisów ustawy o cenie maksymalnej energii elektrycznej nie są w żaden sposób wiążące, ponieważ organy administracji publicznej, w tym także ministerstwo klimatu, nie posiadają kompetencji do dokonywania powszechnie obowiązującej interpretacji przepisów. Stąd też przyjęcie przez właściciela nieruchomości konkretnej wykładni przepisów i wynikające z tego konsekwencje pozostają wyłącznie ryzykiem właściciela nieruchomości.